Het is mei 2009 en de dertien zijn echte straatveteranen. Ze slapen al tientallen jaren op de koude stenen van The Square Mile, het financiële hart van Londen. Hun 'verblijf' kost de overheid zo'n 400.000 pond per jaar, maar die subsidies lossen niets op. Het is dweilen met de kraan open. In plaats van er een nieuw peloton betuttelende hulpverleners op af te sturen en hen naar gaarkeukens te lokken, komt er een drastisch voorstel: we geven de dertien elk 3.000 pond, handje contantje en zonder verplichtingen.
In tegenstelling tot wat de hulpverleners hadden verwacht, geven de daklozen hun geld niet uit aan drank en drugs. Na een jaar hebben de meesten gemiddeld slechts 800 pond uitgegeven. De ene gebruikt het om af te kicken van drugs, een andere gaat tuinieren enz. Na anderhalf jaar hebben zeven van de dertien een dak boven hun hoofd. Om zijn punt te maken citeert Bregman The Economist: 'De efficiëntste manier om geld te besteden aan armen, is het hen gewoon te geven.'
Lees hier het hele artikel in de Knack.