Hoog tijd voor een kortere werkweek

De aanpak van het werkloosheidsprobleem is niet meer van deze tijd. De huidige aanpak gaat blijkbaar uit van de gedachte dat er volledige werkgelegenheid is en dat het aan de werkloze zelf te wijten is dat hij of zij geen werk heeft: de werkloze wil niet, of is onvoldoende geëquipeerd.

In dat kader heeft de overheid allerlei (pest)programma's en maatregelen bedacht om werklozen te prikkelen aan het werk te gaan. Omdat deze aanpak veel geld kost en niet werkt, komen gemeenten nu in verzet. Dat is niet zo vreemd, want de banen zijn er niet en het leidt alleen maar tot frustraties.

Het is duidelijk dat er de laatste tijd geen sprake meer is van volledige werkgelegenheid en dat kan bijna geheel op het conto van nieuwe technologieën worden geschreven. In de jaren dertig van de vorige eeuw voorspelde Keynes dat in de 21ste eeuw iedereen nog maar 15 uur in de week zou werken. Nu zijn we zover en wat zien we? Zo ongeveer de ene helft werkt zich een burn-out, en de andere helft - de werkloosheid is veel hoger dan de officiële cijfers aangeven - kijkt werkeloos toe.

Lees hier het hele artikel in de Trouw